In een eerder artikel schreef ik over mijn postuur en mijn intentie daar wat aan te verbeteren. Er moest gesport worden en gezonder gegeten natuurlijk. En ik beloofde vandaag met een tussenstand te komen. Belofte maakt schuld. Er is eigenlijk niets veranderd sinds 4 juli. Het (over)gewicht nog even erg, omvang nagenoeg hetzelfde gebleven...

Politici zijn goed in het camoufleren van slecht nieuws, maar op mijn weg naar het worden van een echte politicus, wil ik daar zo lang mogelijk niet aan meedoen. Dat er niets veranderd  is kan je uitleggen als dat de achteruitgang is stopgezet. Maar dat ga ik niet doen. Ik lig niet op schema en dat is niet goed. Wat ik merk is dat door tijdgebrek de snelle hap weer regelmatig voorbij komt en het sporten is nauwelijks gelukt.

Tot vorige week nog geblesseerd aan de voet (overbelaste en ontstoken pees) en dat heeft al met al toch langer geduurd dan ik hoopte. Het sporten heeft zich beperkt tot wat wapperen met gewichten. En met het tennissen tegen de Wii. Opvallend is te zien hoe hondsfanatiek ik daarin ben. Ik heb bij sporten nou eenmaal een uitgesproken hekel aan verliezen. Na afloop kan ik heel goed tegen mijn verlies, maar tijdens een wedstrijd zijn alle middelen geoorloofd.

In mijn voetbalverleden is de noodrem regelmatig door mij gehanteerd onder het motto “óf de bal er langs, óf de man er langs, maar nooit samen!” Daarnaast was mentale oorlogsvoering mogelijk. De Wii heeft daar geen boodschap aan. Kil speelt deze spelcomputer z’n spel en nu ik gestegen ben tot redelijk niveau (voor de kenners: ik schommel tussen de 1300 en 1450) wordt de tegenstand van Wii groter en krijg ik regelmatig een pak slaag om de oren.

Ik voel me wel een stuk beter en sterker. Nu mijn voet het weer doet kan er ook weer echt gesport worden. Dat gaat vanaf volgende week gebeuren, een maandje later dan gedacht. En dan moet het toch lukken om voor 13 oktober  wat af te vallen en wat vet om te zetten in spier. Want verliezen van een computer is al niet leuk, maar niets is erger dan verliezen van jezelf.