Nou, we zitten er in hoor, in ons nieuwe huis. Alles doet, maar nog niet alles is af. Keuken moet nog even betegeld worden, hier een daar wacht nog een peertje op een echte lamp, menig verhuisdoos is niet uitgepakt. En natuurlijk ontbreken de plinten, maar dat is eerder een Hollandse traditie. Al met al was het best een vermoeiende periode. Ook al omdat een verhuizer zich op de ochtend van de verhuizing ziek afmeldde en we alles zelf moesten sjouwen. Even twee dagen sporten...

Maar dat is al weer achter ons en dus kunnen we in dit stadium het oude ritme weer oppakken. De vermoeidheid zal weer wegtrekken, ook door een beter eetpatroon. In het weekeinde kookte mijn moeder vaak iets stevigs, maar door de week werden de magen veelal gevuld met fast food of opwarmmaaltijden. In dezelfde periode gebeurde er van alles: Obama wordt president, de kredietcrisis, Ajax koploper.

En de PvdA zet een minister op straat. Haar ontslag zie ik als de aftrap voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2010. Na "Gouda" moest er wel een stevige lijn ingezet worden. De PvdA in Almere mag van Wouter Bos nu ook vast dingen vinden die Leefbaar Almere al jaren heeft verkondigd. Krijgen we ineens van die stoere praatjes. Ik ben benieuwd hoe oprecht ze dit nu weer gaan mooipraten. En erger dan kijken naar toneel is kijken naar slecht toneel...

Afijn: zondag besloot ik dat er weer gewoon gekookt moest worden. Het prettige is dat je in Almere ook op zondag je boodschappen kan doen. Op weg naar de voordeur vroeg ik mijn vrouw of er nog wensen waren die ik direct mee kon nemen. "Ja, neem even van die wc-blokjes mee". Ik informeerde of er voorkeur was voor een bepaalde geur en die was er: lavendel in zo'n half maantje die we altijd hebben. Ik had werkelijk geen idee waar vrouwlief het over had, maar schatte in dat dit geen enkel probleem zou moeten zijn.

In de supermarkt van keuze heb ik in no time mijn boodschappen in het mandje liggen. Even op routine. Dan sta ik voor een schap met  wc-blokjes. Heel erg veel wc-blokjes. Een meter breed, ruim twee meter hoog, wel 30 soorten wc-blokjes in allerlei vormen en maten en vooral geurtjes. Het duizelde even voor de ogen en ook in mijn neus. Zo lang dit kan bestaan valt het met de crisis nog wel mee, bedacht ik me, toen ik met blokjes van het huismerk naar de kassa liep...